Atlantis Ibiza

Geplaatst op 29 Mei 2023
Door Sandra van Leeuwen
Geplaatst in Atlantis, Ibiza

Nadat we (ieder afzonderlijk) de wandeling naar de top van Sa Talaia achter ons huis hadden gemaakt, was het tijd om een nieuwe wandelroute uit te kiezen. Deze keer samen gingen we voor Atlantis.

De routeomschrijving geeft een stevige wandeling aan waarbij per persoon 1,5 liter water nodig is. Dat vonden we wat overdreven en om niet al te veel bagage op de rug mee te hoeven slepen, kozen we dan ook voor 1,5 liter water voor ons beiden. Hoe ingewikkeld kon het zijn?

Ingewikkeld niet, maar intens dus wel. Al direct aan het begin, maak ik een inschattingsfout. Ik neem een stap omlaag, maar omdat de grond net iets verder is dan mijn been lang, glij ik door met mijn linkerbeen een verdorde struik in. Een harde puntige tak steekt recht in mijn kuit. Een open wond (het viel reuze mee, maar voor verhaal wel leuk) en een direct opzwellende kuit. Het begint na een paar minuten zelfs flink te kloppen. We zijn feitelijk nog niet eens echt gestart, dus kiezen op elkaar en weg vervolgen!

Stapje voor stapje maak ik de wandeling naar beneden. Mijn man, enthousiaster dan ik, wacht steeds een stukje verder weg op me. Voor het prachtige uitzicht heb ik weinig oog. Mijn blik is naar beneden gericht. Naar iedere stap die ik moet nemen. Wat is een stabiele en veilige plek om mijn voet op te zetten?

Regelmatig word ik door anderen ingehaald en ik voel me inmiddels een echte middelbare vrouw. Maar het is het uiteindelijk waard en dat wisten we natuurlijk van tevoren.

Het is echt waanzinnig. De verzonken stad voltrekt zich langzaam voor onze ogen en we genieten enorm van het uitzicht, het meegenomen water en een al eerder opengescheurde zak chips.

De klim omhoog, gaat, gek genoeg, een stuk sneller dan naar beneden. Boven aangekomen zijn we ontzettend blij dat we het gedaan en gezien hebben, maar deze route was waarschijnlijk eens en nooit meer!

We trakteren onszelf op een heerlijke lunch bij het restaurant S’Espartar dat aan de weg ligt. Hier zijn we in de afgelopen jaren al verschillende keren langs gereden, maar twijfelde enorm of het wat zou zijn. Inmiddels hebben we dit restaurant toegevoegd aan 1 van onze favorieten van het eiland. Een echte aanrader. Net als de wandeling overigens.